De oprichtster van de stichting, Emilie Van Waveren-Resink (1877-1946) ontwikkelde rond de jaren twintig van de vorige eeuw een actieve belangstelling voor de vrouwenbeweging en richtte zich in eerste instantie vooral op de modernisering van het huishouden. Bij haar inzet voor huishoudefficiency maakte zij via haar internationale contacten kennis met “Miss Browning”, die in Londen bestaande panden liet verbouwen tot betaalbare kleine woningen voor alleenstaande vrouwen. Voor hen was in die tijd het vinden van een zelfstandige huurwoning, gezien hun verre van onafhankelijke rechtspositie, vrijwel onmogelijk.

Haarlem

Van Waveren-Resink wilde in Haarlem, waar zij woonachtig was, hetzelfde realiseren. Haar plannen werden omarmd door de schrijfster Ada Hondius-Crone, die voor de benodigde fondsen zorgde. Zo kon in 1937 de Flatstichting worden opgericht, die de villa Kenaupark 6 in Haarlem wist te verwerven. Na verbouwing, waarvoor Gerrit Rietveld de plannen maakte, werden vanaf 1938 in het pand vijftien één- en tweekamerwoningen door de stichting verhuurd aan alleenstaande vrouwen.

Tegenwoordig

Emilie Van Waveren-Resink overleed in 1946, maar het succes van deze woonvorm zette door en in 1958 kon het bestuur van de stichting de naastgelegen villa Kenaupark 8 aankopen en na verbouwing daarvan werden door de stichting in Kenaupark 6 en 8 nu 30 wooneenheden verhuurd aan alleenstaande vrouwen. In 2017 moest het bestuur van de stichting, die ondertussen Voor Vrouwen Door Vrouwen was gaan heten, vaststellen dat de zorg voor het voortbestaan van de inmiddels als rijksmonumenten aangemerkte panden beter kon worden overgedragen aan een gespecialiseerde monumentenfirma, die tevens de doelstelling van verhuur aan alleenstaande vrouwen zou voortzetten. Door de verkoopopbrengst werd de stichting een vermogensfonds, waarbij het bestuur een nieuwe doelstelling heeft geformuleerd, die recht doet aan de gedachten van de oprichtster.